پولدار شو ( pooldarsho.ir):
صنایع چوبی بهار نارنج
شرکت صنایع چوبی بهار نارنج فعّالیت خود را از تاریخ ۲۳ بهمن ماه ۱۳۸۰ با هدف تولید محصولات چوبی و MDF آغاز نمود. کارخانهی این شرکت در زمینی به مساحت ۰۰۰/۷ مترمربّع و در فضای ۰۰۰/۳ مترمربّع و با دارابودن نیروی انسانی متخّصص در شهرک صنعتی بندپی شرقی احداث گردید. سالنهای تخصّصی هریک از واحدهای تولید تحت کنترل و نظارت مهندسین مجرّب شامل: انبار موادّ اوّلیه، درودگری، پرسکاری و رنگکاری میباشد. واحد MDF که خود به ۳ بخش (برشپانل، لبه چسبان و مونتاژ اوّلیه) تقسیم میشود. نصب ماشینآلات و دستگاههای مدرن، سرآغاز فعّالیت همگام شرکت در زمینهی MDF با تکنولوژی روز اروپا بود که باعث بالابردن سهم شرکت در بازارهای داخلی و خارجی و تضمین کیفیت موادّ اوّلیهی آن گردید.
این مجموعه در آبانماه سال ۸۴ موفّق به دریافت گواهینامهی ISO9001 از شرکت IQM ایتالیا شد که موجب افزایش کارآیی، بهرهوری و در نهایت ارتقاء کیفیت محصولات تولیدی قابل رقابت با محصولات بینالمللی و رضایت بیش از پیش مشتریان تولیدات بهار نارنج گردید. علیرضا اسماعیلپور که در سال ۱۳۴۱ در محلّهی بیژنحاجی بابل متولّد شد و مدیرعامل شرکت بهارنارنج میباشد، دربارهی انتخاب این شغل چنین میگوید: «در سال ۱۳۵۹ بعد از گرفتن دیپلم به علّت تعطیلی دانشگاهها و انقلاب فرهنگی ناچار به بازار روی آوردم. به دلیل علاقه به رشتهی الکترونیک جهت آموزش اوّلیه به صندوق کارآموزی مراجعه نمودم که با تکمیل ظرفیت در این رشته مواجه شدم که به ناچار رشتهی چوب و نجّاری را پذیرفتم و یک دورهی آموزشی سهماهه را پشتسر گذاشتم و بعدازظهرها هم نزد استادکاری به نام آقای “داییپور” بهصورت کارآموزی میکردم، او شرطی را برای پذیرش من گذاشته بود. اینکه تمام مغازهاش را در مدّت یکهفته تمیز کنم تا بعد تصمیم بگیرد که آیا مرا پذیرا است یا خیر؟ شاید حدود دو وانتنیسان از مغازهی او خاک ارّه و پوشال را جمعآوری کردم و بعد از یک هفته استاد گفت: اگر اینکار را نمیکردی تو را پذیرا نبودم. بلافاصله بعد از ۳ ماه آموزش با۰۰۰/۲ تومان سرمایهی اوّلیه که از ۱۶۰۰ تومان فروش دوچرخهام (چون رشتهی ورزشیام دوچرخهسواری بود) و ۴۰۰ تومان قرض از چندجا مغازهای ۲۰متری در حوالی اوقاف با ماهی ۱۰۰۰ تومان اجاره کردم و ابزار اوّلیهی نجّاری را خریداری کردم.»
اوّلین سفارش
«اوّلین سفارش من ساخت میز سماور به قیمت ۳۰۰ تومان بود که با دریافت اوّلین دستمزد بسیار خوشحال شدم.»
گسترش کار
«بعداز اینکه در سال ۶۰ جواز رشتهی نجّاری را گرفتم، از همان موقع کارم را گسترش دادم و پس از ۳ تا ۴ سال کارم در سطح بالا توسعه یافت و به ناچار مغازهام را تعویض و در کمربندی غربی مغازهای با مساحت ۱۵۰ متری خریداری کردم. چون هدف اوّلیهام بیشتر جذب نیروی کار بود و چون علاقهی زیادی به این رشته داشتم از سال ۷۱ کارم آنقدر گسترده شد که نمیتوانستیم با آن مغازهی کوچک جواب مشتریان را بدهیم. به همینخاطر شرکت صنایع چوب مامطیر را در جادّهی کیاکلا تأسیس کردم. از سال ۱۳۸۰ با تفکّر ایجاد فضای تولیدی مستقل و اشتغالزا اقدام به تأسیس شرکت بهارنارنج کردم. در سال ۱۳۸۱ قطعهزمین به مساحت ۰۰۰/۷ مترمربّع در شهرک صنعتی بندپی شرقی خریداری کردم و طرحی را با اشتغال ۳۳هزار نفر ارائه دادم که در شهریور ۱۳۸۲ به بهرهبرداری رسیده و در گام اوّل ۱۲ نفر مشغول به کار شدند. در اینسال محصولات تولیدی چوبی بهارنارنج عرضه میِد. از سال ۱۳۸۳ با توجّه به ورود محصولات MDF به بازارهای جهانی و داخلی و همچنین استان مازندران خطّ تولید محصولاتMDF و جدیدترین و پیشرفتهترین ماشینآلات روز اروپا را در کارخانه مستقر نمودم که خود باعث افزایش نیرو به ۳۳ و سپس به ۴۸ نفر شدهاست.»
سطح کار
«ما روی کیفیت اهمّیت خاصّی قائل هستیم و تمام مراحل تولید ما از روی نقشه و استاندارد است. در واقع سیستم مدیریت کیفیت را استقرار دادیم و این سیستم باعث شد که مشتریان ما افزایش پیدا کردند. منتهی تولید ما جوابگوی این حجم مشتری نیست. بههمینخاطر مجبور شدیم طرحهایمان را توسعه دهیم و هدفمان این است که شعبههایمان را در سطح کشور افزایش دهیم. هرچند ما در مجموع شش شعبه داریم. (دوشعبه در بابل-یک شعبه ساری- یک شعبه گرگان-یک شعبه گنبد و یک شعبه بندرترکمن) امّا در برنامهای که تدوین نمودیم در شهرهای تهران، اصفهان و شیراز نمایندگیهایمان را دایر خواهیم کرد. کاری که در بهارنارنج انجام دادیم یک تنوّعی بود در صنایع چوب بابل و حتّی مازندران.
رضایت از کار
من از شغل خودم راضی هستم. برای رشد در کارم از وام استفاده کردهام. نزدیک به ۷۰۰ میلیون تومان برای شرکت سرمایهگذاری کردم. طبق برنامهریزی قسط آنها را دادم و اصلاً بیرویهی سرمایهگذاری نکردم و سرمایهگذاری را پلّهپلّه انجام دادهام. علاقهای که به این کار داشتم باعث شد که خسته نشوم. شعار اشتغالزایی داریم ولی در کل اجرا نمیشود. هرکاری که صنتعگران میکنند با پشتکار و تلاش خودشان است.
توصیه به جوانان
جوانان جنگنده نیستند. با هرکدام که صحبت میکنیم مأیوس هستند. درصورتی که خود من از اوّل هیچچیز نداشتم، امّا دنبال کار را گرفتم و تا آخرش رفتم. البتّه با تلاش و پشتکار خودم. امّا جوانان امروز خیلی راحت زندگی میکنند. تا حرف بزنید میگویند پشتوانه نداریم، سرمایهای نداریم که کاری را انجام دهیم.
به نقل از سایت سازمان توسعه شهرستان بابل