پولدار شو (pooldarsho.ir):
نظافت شهری در کشور ما، اذهان را به سمت کارگران زحمتکش شهرداری با لباسهای پرتقالی رنگ که به تازگی به نوارهای شبتاب مجهز شدهاند با جاروهای دسته بلند و حرکت بالا و پایین درخیابانها میکشاند اما بافت شهرهای کشور با معابر تنگ، باریک، پست و بلند، گاه فراتر از توان جاروهای کارگران است هر چند آنها به سختی هم که شده رنگ نظافت را بر چهره شهر مینشانند. با این وجود ساکنین این کوچهها، از عدم نظافت صحیح معابر تنگ و باریک گله دارند.
آقای احمدی با تشکر از فرصتی که برای گفتوگو به ما دادید لطفا بعد از معرفی خود ، درباره اختراعتان بفرمایید.
۲۹ سال سن دارم و تحصیلاتم را تنها تا مقطع دیپلم و در رشته ریاضی فیزیک ادامه دادهام در واقع تحصیلات دانشگاهی ندارم. از دوره دبستان علاقه شدیدی به حوزه مکانیک و صنعت داشتم و اولین کارم را با ساخت ماکتهایی از ماشینآلات مندرج در کتابهای دسترسی شروع کردم.
این علاقه به امور فنی همچنان در من وجود داشت تا اینکه منجر به طراحی و ساخت خودروی الکتریکی در سال ۸۱ شد. بعد از تولید این دستگاه، ایده جدید دیگری به ذهنم رسید که تولید جاروی نیمه مکانیزه شهرداری بود. جارویی که توانستم آن را ثبت اختراع کنم.
در مورد اختراعتان یعنی جاروی نیمه مکانیزه شهرداری و مشخصات آن توضیحات بیشتری بفرمایید.
جاروی نیمه مکانیزه شهرداری، جارویی است که برای نظافت معابر کم عرض و کوچهها استفاده میشود. اگر یک شهر را به صورت هرمی در نظر بگیریم ۱۰ درصد آن شهر را بزرگراهها تشکیل میدهند، حدود ۳۰ درصد را خیابانها و قسمت عمده ای یعنی ۶۰ درصد را کوچهها تشکیل میدهند که بزرگترین مشکل و معضل شهرداری نظافت معابر و کوچههای کم عرض است که خیلی خوب نظافت نمیشوند.
در راستای این نیاز جامعه شهری، این جارو را طراحی و تولید کردم چرا که شهرداری نه تنها به این وسیله بلکه به هر ابزاری که بتواند معابر را نظافت کند و شهروندان را از معضل جانوران موذی نجات دهد، نیاز دارد.
علاوه بر این، از این جارو میتوان در نمایشگاههای بزرگ و کارخانجاتی که مواد اولیه تولید به روی زمین میریزد و به دلیل عدم جمعآوری صحیح، دورریز میشوند، استفاده کرد که با این کار علاوه بر نظافت محیط، شاهد کاهش هزینه به دلیل بازیافت مواد اولیه خواهیم بود.
تولید جارو در چه شرایطی است؟ با توجه به نیاز شهرداری به این جارو توانستهاید آن را به تولید انبوه برسانید؟
جاروی نیمه مکانیزه را در سال ۸۶ طراحی کردم که تا امسال تولید آن به دلیل مشکلات و محدودیتهای مالی به طول کشیده است چرا که تولید آن مستلزم آزمایشهایی بوده و هزینه زیادی را تا به حال برده است.
من به تنهایی امکانات تولید انبوه را ندارم و با این شرایط از این جلوتر نیز نمیتوان رفت. وزارت کار تنها ما را به بانکها معرفی میکند و دیگر هیچ. بانکها تحت چنان شرایط سختی وام میدهند که تولیدکننده پشیمان میشود برای مثال برای ۱۰۰ میلیون وام از ما ۱۷۰ میلیون وثیقه میخواهند در حالی که میتوانم در صورت تامین منابع مالی و با تولید این جارو اشتغالزایی کنم و از متخصصین مکانیک حرارت و سیالات و تکنسینهای فنی برای تولید استفاده کنم.
در صورتی که کالا به تولید انبوه برسد سالیانه تولید حدود ۲ تا ۳ هزار دستگاه را پیشبینی کردم که برای ۲۰ نفر شغل ایجاد میکند.
کاری که من در ابتدا انجام دادم تحقیق در بازار و نیازسنجی بود چرا که یکی از مشکلات رایج این است که شخص تصور میکند آنچه در ذهن دارد اگر به مرحله تولید برسد مشتری نیز خواهد داشت در حالی که ممکن است بعد از طی مراحل تولید، نتواند بازار خوبی پیدا کند. کاری که من انجام دادم تحقیق و بررسی قبل از تولید بود.
مشتری این جارو کدام مراکز هستند؟ در چه محیطهایی میتوان در آن استفاده کرد؟
همانطور که عرض کردم این جارو با توجه به ویژگیهایی که در ساخت آن لحاظ شده است برای نظافت کوچهها و معابر کم عرض مناسب است و در این راستا با توجه به معضل شهرداری برای پاکیزگی چنین کوچههایی، بزرگترین مشتری شهرداری است. با این اوصاف در بازار سرد و گرم فروش، بازار این دستگاه گرم است و در صورت تولید انبوه با استقبال خوبی روبهرو خواهد شد.
از مشخصات فنی و قدمت جاروی تولید بفرمایید؟
این جارو ۳۳۰ سانتیمتر طول، ۷۰ سانتیمتر عرض و ۳۱۰ سانتیمتر ارتفاع دارد، مکشی که انجام میدهد چهار و نیم بار بوده و قدرت مکش سنگها و شیشههایی با وزن ۶۰۰ تا ۷۰۰ گرم را دارد.
میزان مصرف سوخت این دستگاه پایین بوده و با ۳ لیتر بنزین میتواند ۶ تا ۷ ساعت کار کند بدون اینکه آلودگی خاکی ایجاد کند. بدنه آن از جنس فایبرگلاس بوده و ۵۰ کیلو وزن دارد؛ حمل و نقل آن برای کارگران ساده خواهد بود که با آموزشی ساده خواهند توانست با آن کار کند.
به علاوه بنابر تحقیقی که انجام دادهام شهرداری تهران ماهیانه ۷۰ میلیون تومان صرف تهیه بوته جاروهای نظارت شهری میکند در حالیکه با استفاده از این جارو میتوان این هزینه را صرف تعمیر و نگهداری ماشینی با مزیتهای فوق کرد.
فرهنگسرای کار در پیشبرد فعالیتهای شما چه نقشی را داشته است؟
اولین جایی که بعد از تولید مراجعه کردم فرهنگسرای کار بود که با رایزنیهایی که آقای لطفی ریاست فرهنگسرا با سازمانهای دیگر داشتند برای تولید جارو و اشتغالزایی ناشی از آن تلاش کردیم. در فرهنگسرای کار با همکاری سایر دوستان کانون مخترعین را تشکیل دادیم چرا که یک دست صدا ندارد و امیدواریم بتوانیم با کمک یکدیگر موثرتر باشیم. با کمکهای آقای لطفی در صدد راهاندازی تعاونی مخترعین نیز هستیم تا بتوانیم قویتر حرکت کنیم.
چه تفکری شما را برای مقابله با مشکلات و موانع آماده ساخت؟
در ذهن من همیشه تفکراتی بودهاند اما توانایی حل مشکلات را در واقعیت نداشتم اما اکنون که توانستم این طرح را تولید کنم موفق شدم بر مشکلات غلبه کنم و امواج منفی که خبر از شکستها داشت نادیده بگیرم و حتی در بسیاری مواقع سدها، انگیزه من را برای پیشبرد کار بیشتر و بیشتر میکرد.
آنچه که مسلم است این است که تمام تلاشهایی را که باید میشد به کار بستم و زحمات خود را کشیدم اما اکنون برای تولید به حمایت احتیاج دارم.
چه جرقهای باعث بیدار شدن افکار و شناسایی استعداد و در نهایت طراحی و تولید بوده است؟
تا سال ۸۰ چندان شناختی از خود نداشتم، بعد از آمدن از دوره خدمت سربازی تصور میکردم که باید به دنبال کاری باشم که در آنجا استخدام شوم و با کار روزمره، حقوق بگیر باشم.
اما خواندن چند کتاب تغییرات زیادی را در زندگی من ایجاد کرد. چند کتاب مطالعه کردم که در شناسایی تواناییهایم بسیار موثر بود و باعث شد تا استعدادهایم را بشناسم و بتوانم آنها را از حالت بالقوه به بالفعل تبدیل کرده و از رویا به واقعیت تبدیل کنم که یکی از آنها کار ابداعی در زمینه مکانیک و صنعت بود.
دیگر استعدادی که با مطالعه کتابها موفق به کشف آنها شدم ورزش بود که با پیگیری آن توانستم به مرحله مربیگری برسم و اکنون مربی کشتی نیز هستم و در سال ۱۳۷۹ عضو تیم ملی جوانان کشور بودم. علاوه بر آن متوجه شدم که توانایی سرودن شعر را نیز دارم.
من کار را با امکانات بسیار محدود و در حیاط ۶۰ متری خانه شروع کردم و جارو نیز محصول فعالیت در حیاط خانه است، ابزاری که از آنها استفاده کردم به قدری ساده است که اگر به صنعتگران حرفهای نشان بدهم نظرشان این خواهد بود که ساخت این دستگاه با چنین ابزاری محال است.
شما به عنوان یک مخترع و کارآفرین جوان که با عضویت در کانون کارآفرینان و مخترعین فرهنگسرای کار با عدهای از کارآفرینان آشنایی دارد،عمده مشکل این قشر فعال اقتصادی را چگونه ارزیابی میکنید؟
داستان فعالیت تمام کارآفرینان به این شکل است که تا توانستهاند تلاش کردهاند سختی کشیدهاند و مقاومت کردهاند تا جایی که به مرحلهای رسیدهاند که کاری از دستشان برنمیآید و در این مرحله باید حمایت کسی باشد که از کارآفرینان قویتر بوده و با سرمایه و تسهیلات اقتصادی آنها باشد.
اما متاسفانه عملاً این گونه نیست. بنده با وجود دارا بودن جواز از وزارت صنایع و معاون، توانایی تولید محصول را ندارم چرا که توانایی تامین سرمایه اولیه و پرداخت هزینه کادر فنی را ندارم.
در این مرحله، کارآفرین به مرحلهای میرسد که دیگر به تنهایی قادر به تحمل بار نیست و در حقیقت نمیتوان از یک نفر انتظاری فراتر از این داشت که به تنهایی تمام مراحل را خود بر عهده بگیرد. در حالی که عملا کارآفرینان ما تمام مراحل طراحی، تولید، بازاریابی، فروش و خدمات پس از فروش را خود انجام میدهند.
به عنوان یک مخترع جوان از چه افرادی انتظار توجه دارید؟
در این زمینه آنقدر گلهها گفته شده که من دوست ندارم زبان به شکایت باز کنم اما حقیقت این است که آن میزان از همکاری باید باشد، نیست.
به نقل از سایت دکتر شعاری