کسب درآمد از نقاشی روی کفش و لباس

بنفشه ۲۴ سالشه و حدود ۵ ساله که نقاشی روی کفش و لباس و ساخت زیور آلات رو تبدیل به کسب و کار خودش کرده. اون با این کار هم لذت بی‌بدیل خلق اثر هنری رو می‌بره، هم باهاش کسب درآمد و زندگی می‌کنه. بنفشه نمونه یه دختر خلاق و رنگیه که دنیای خودش رو بدون تقلید از کسی ساخته.

اگه دوست دارید با بنفشه و برندش یعنی “بنفشن” آشنا شید می‌تونید مصاحبه ما رو باهاش بخونید.

می‌شه بگی این کار رو از کجا شروع کردی؟

حدود ۵ ساله که کار نقاشی روی کفش و لباس رو انجام می‌دم. تولید زیور آلات هم یکی از علائق من بود که بعدا به کارم اضافه‌ش کردم. اینکه کی و از کجا شروع کردم، یه بخشی‌اش از علائقم تو بچگی سرچشمه می‌گیره که همیشه عاشق کاردستی بودم و چیزای زیادی درست می‌کردم و به هم سن و سالای خودم و حتی بزرگترها یاد می‌دادم که مثلا چطور یه تابلو یا یه گلدون درست کنن. کانون پرورش فکری جایی بود که تو بچگی منو با این کار آشنا کرد.

بعدتر که وارد هنرستان و رشته گرافیک شدم و تا مقطع لیسانس هم تو رشته‌های گرافیک و ارتباط تصویری درس خوندم، شکل کارام کمی علمی‌تر و اصولی‌تر شد. اما چیزی که توی هر کار هنری‌ای مهمه پشتکار و خلاقیت خود آدمه. من همیشه عاشق تولید هنری بودم و آرامشم رو توی این کار پیدا کردم. حالا این تولید شکل اصولی گرفته ولی کاملا در ارتباط به بچگی و دوران دانشجویی منه.

اولین چیزی که درست کردی و بهت این ایده رو داد که می‌تونی این کار رو به عنوان حرفه انتخاب کنی چی بود؟

اولین کسی که ازم یه کار خرید مادرم بود. یه تابلوی مداد رنگی درست کردم و مادرم اون و کار بعدی‌ رو ازم خرید. با این کار می‌خواست بهم بگه که کارام انقدر خوبه که ارزش خریدنشو داره و بهم روحیه می‌داد تا بیشتر کارکنم. قیمت اولیشم فکر کنم ۳۰ یا ۵۰ تومان بود… همین شروعی بود برای اینکه از کارم کسب درآمد کنم. بعد کار روی کفش رو شروع کردم و برای شروع ۵۰ جفت کفش نقاشی شده به مغازه‌ها فروختم.

چرا با کفش شروع کردی؟

یادمه اولین بار که تصمیم به کار و کسب درآمد گرفتم به این فکر کردم که خیلی از کفشایی که تو بازار هستن خیلی ساده‌ان. خیلی وقتا دنبال کفش و لباسی می‌گشتم که روش طرح داشته باشه و هر چی تو بازار می‌گشتم همچین چیزی رو پیدا نمی‌کردم. از همیجا دست به کار شدم تا طرح دلخواهم رو روی لباسم داشته باشم. یه کلاغ پایین شلوار جین اولین کارم بود و هر جا می رفتم همه بهم می‌خندیدن و پچ پچ می‌کردن اما برام مهم نبود. به خودم می‌گفتم مهم نیست دیگران درباره این کارم چی فکر می‌کنن. مهم اینه که من دوستش دارم. یه جورایی خودم خودمو آروم می‌کردم و به خودم روحیه می‌دادم.

اولین مشتری‌هاتو چطوری پیدا کردی؟

تو دوست و فامیل و بعد همون مغازه‌ای که کفش هامو می‌فروختم .

دوست داری تو این راه به کجا برسی؟

دوست دارم کارهام پیشرفت کنه و برندم به محبوبیت و شهرت برسه و بتونم یه روزی کارای بزرگتر و خاص‌تری انجام بدم و همیشه همه از کارهام راضی باشن و با دیدن کارهام ذوق کنن. دوست دارم روزی بشه که کارهامو به کشورهای دیگه هم بفرستم و شاهد رشد این برند باشم.

بهترین کارت از نظر خودت کدومه ؟

همشو دوست دارم اما اینا رو بیشتر دوست دارم.