نرگس خانعلیزاده:
اما اگر روی همینکار، مهر شغل بخورد و شما بشوید کسی که ترشی خانگی درست میکند، ماجرا فرق میکند. حالا دیگر پای چندین کیلو ترشی و چندین مشتری وسط است که توقع ترشیهای ناب و درجه یک از شما دارند. حالا یک نفر، از یک خانم خانهدار که برای دل خودش ترشی درست میکند، به یک فروشنده تبدیلشده که در برابر چیزی که دست مردم میدهد، مسئولیت دارد. ا گر برای یکبار هم ، حین درستکردن ترشی برای خودتان، به این فکر افتادهاید که ترشیهای خانگیتان را بفروشید و درآمدی هم بهدست بیاورید، پیشنهاد میکنیم راهنمای ما را درباره شغل «درست کردن ترشی خانگی» بخوانید؛ سراغ یکی از خانمهایی که ترشی خانگی درست میکند رفته ایم.
کار
رفتیم تا فوت و فنهای کارشان را یادمان بدهند. آنها یک تیم ۷، ۶نفره هستند که به تازگی تبلیغاتشان را در سایتها و روزنامهها شروع کردهاند. زنگخور تلفنی که برای سفارش اعلام کردهاند هم حسابی بالاست. همه این اتفاقات هم وقتی افتاده که از اطرافیانشان بابت ترشیهای فروش رفته جواب مثبت گرفتهاند و حالا میخواهند توزیع محصول را گسترش بدهند. این یعنی قرار نیست محصولاتتان همیشه در سطح یک ترشی خانگی که مشتریهایش فقط همسایهها هستند، بماند. از کیفیت محصولتان که مطمئن شدید، کافی است کمی تلاش کنید تا بازارتان رونق بیشتری بگیرد.
پاکیزه و بهداشتی شروع کردیم
یک جای خوبی در یک کارگاه کاملا بهداشتی و پاکیزه داریم. حدودا ۶نفر از افراد یک فامیل هستیم که همگی با همکاری هم این کار را شروع کردیم. همانطور که از قبل برنامهریزی کردیم، خیلی هزینه زیادی برای شروع کار لازم نداشتیم. جایش را که داشتیم، موادش را هم از یکی از آشناهایمان در ترهبار میخریم. واقعیتش این است که ترهبار بهترین گزینه برای خرید حجم زیادی از مواد اولیه ترشی است. بعد از آن هم با کمک همدیگر، آنها را تمیز و خرد میکنیم؛ یعنی از همان اول، همهچیز خیلی خوب و بدون ضرر پیش میرود. ما این کار را با یک تصمیم خوب و خیرخواهانه شروع کردیم. راستش خیلی دلمان میخواست که کار خیری انجام بدهیم و بتوانم یک فرصت شغلی در حد توانمان برای همین تعداد ایجاد کنیم و البته که توانستیم.
وجدانهایمان بیدار است
اینکه وجدانت را قاضی کنی و آن را در همه مراحل کارت وارد کنی مهم است؛ از بهداشتی بودن مواد تا ابتکار و علاقهای که در طول درستکردن محصول به خرج میدهی. من ایمان دارم که اگر کسی در این کار و اصلا هرکار دیگری فقط به فکر استفاده خودش باشد،قطعا سود نمیکند. ما و مشتریهایمان همدیگر را خوب میشناسیم و اعتماد متقابل ایجاد شده است. طوری رفتار کردهایم که قرار است این ترشیها را خودمان و خانوادهمان بخوریم و از نظر بهداشتی، کوچکترین ایرادی در کارمان راه ندادهایم. این درست همانچیزی است که هرکسی در حرفه خودش به یک نحوی باید آن را رعایت کند.
از فامیلهایمان غافل نشدیم
در نخستین روزهای این کار، از دوستان و اقوام خودمان شروع کردیم، یعنی مقدار کمی ترشی درست کردیم و به آشناهایمان دادیم و گفتیم که قصد راه انداختن چنین کاری را داریم؛ اگر میخواهند، برای آنها هم درست کنیم. اتفاقا وقتی از نمونه کار اولیهمان استفاده کردند، خوششان آمد و سفارشهای یک کیلویی تا ۲کیلویی به ما دادند. بهتدریج مشتریهای ثابت خودمان را پیدا کردیم. البته برای توسعه بازار، آگهی هم دادهایم و بهزودی محصولاتمان را به نقاط مختلف شهر هم خواهیم فرستاد.
هرچه تجربهدارتر، موفقتر
ترشی چیزی نیست که مردم هر هفته بخواهند آن را بخرند. دوره و مدت خاص خودش را دارد. برای همین است که ما حجم زیادی درست نمیکنیم، چون ممکن است مدتی سفارش نداشته باشیم. ما اول سفارش میگیریم و به اندازه سفارشهایمان مواد میخریم و شروع به درست کردن میکنیم. اصولا در درست کردن محصولات خانگی، تجربه، کمک خیلی زیادی به بهتر شدن کار میکند؛ از طعم آنها بگیر تا اندازه و مقدارش که باید دستمان بیاید. مخصوصا در روزهای اول که باید حواسمان باشد که چقدر درست کنیم تا روی دستمان نماند چون در این صورت جدای از اینکه سودی نخواهیم داشت، قطعا ضرر میکنیم؛ . هر فصلی، محصول خاص خودش را میطلبد و مردم سراغ آن را میگیرند. مثلا این فصل، فصل «هویج» و «به» است. برای همین سعی کردیم در کنار انواع ترشیهایمان، مربای به و هویج هم درست کنیم.
محصول محلی؛ محصولی متفاوت
ما در شهرمان ترشیهایی داریم که خیلی خاص هستند و تهرانیها تا به حال اسمشان را هم نشنیدهاند و اصلا نمیدانند چه هستند. گاهی اوقات به مقدار کم آنها را تهیه میکنیم و اگر کسی بیشتر خواست، برایش درست میکنیم. راستش را بخواهید، اینها بخشی از فرهنگ و اصالت ما هستند و البته حالا که کار فروش ترشی داریم، راز تجارتمان بهحساب میآیند. به هر حال، اینها محصول جانبی و خاص هستند. گاهی اوقات این ترشیهای خاص محلی آنقدر گران میشود که میدانیم مردم حاضر نیستند برای یک شیشه ترشی، اینقدر هزینه کنند.
منبع: