خوشحالم که با صاحبان اندیشه های بلند و مدیران توانمندی همراه گردیدهام که برای هم فضا شدن شخصیتهای هم اندیش، تجربیات و توانائی هایشان را به اشتراک می گذارند تا اثبات کنند « زنان اصول و قواعد چگونه مدیریت کردن را بسیار خوب می دانند. »
من فارغ التحصیل رشته زبان و ادبیات فرانسه از دانشگاه شهید بهشتی تهران در سال ۱۳۶۹ میباشم . با توجه به علاقه ام پس از فارغ التحصیلی در همان سال با گذرندان دوره های عمومی و تخصصی کامپیوتر در مرکز تربیت مربی دانشگاه آزاد تهران ، فعالیت خودم را در حوزه IT از سال ۷۳ با تدریس در سازمان های فنی و حرفه ای و آموزش و پرورش شهرستان زاهدان شروع کردم .
به دلیل محدودیتهای کاری در مراکز دولتی که با روحیات من چندان سازگار نبود ، در سال ۷۶ با همکاری و همراهی همسرم که فرهنگی می باشند، « موسسه آموزشی و فرهنگی فن آوران » را باهدف ترویج مراکز آموزشی کامپیوتر راه اندازی کردیم . این موسسه که به صورت تعاونی به ثبت رسیده شامل اولین هنرستان پسرانه فنی غیر دولتی کامپیوتر و آموزشگاهها ی علمی آزاد کامپیوتر( دخترانه و پسرانه ) فعالیت خود را در شهرستان زاهدان آغاز نمود . سال ۸۰ هنرستان دخترانه غیر دولتی کامپیوتر با همت و مدیریت خواهرم راه اندازی شد .
در سال ۸۲ با تاسیس شرکت « فن آوران المند» و اخذ مجوز فعالیت با گریدهای « شبکه و آموزش » از شورای عالی انفورماتیک کشور به سوی یک تحول تازه گام برداشتم . علی رغم موانع متعدد ، با اخذ مجوز از دفتر سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت ، ۸ مرکز آموزش حوزه IT را در شهرستانهای شاخص استان راه اندازی نمودم .
در آن زمان فن آوران المند تنها شرکت انفورماتیک و مرکز آموزشی بود که به صورت استانی و استقرار نمایندگیهای مجاز در شهرستانهای استان در زمینهآموزش های ICDL کارکنان دولت فعالیت می نمود.تا قبل از استقرار این نمایندگیها کلیه آموزشهای کارکنان دولت دربخش IT فقط در مرکز استان برگزار میگردید که این امر مشکلات زیادی به دنبال داشت .
در واحدهای آموزشی مذکور ، ۴ مدیر خانم و حدود ۲۵ نفر نیرو مشغول به کار شدند . با توجه به رعایت استاندارد های آموزشی از لحاظ کمی و کیفی در مدت کمتر از ۲ سال قریب به ۲۰۰۰ نفر از کارکنان دوایر دولتی در این واحد ها آموزش دیده وموفق به اخذ گواهی نامه با امتیاز ارتقاء شغلی از سازمان مدیریت دولتی گردیدند .
این تحول آموزشی در استان نه تنها موردحمایت قرار نگرفت بلکه به دلیل برخورد های نامناسب و سنگ اندازی های مسئولین ذیربط به ناچار تمامی مراکز آموزشی ام را به طور همزمان در سراسر استان غیر فعال نمودم . بسته شدن ۸ سایت آموزشی که هر یک حداقل مجهز به ۱۲ سیستم کامپیوتر با امکانات جانبی کامل بود ، ضربه مالی بزرگی به شرکتم وارد کرد . اما من به این باور رسیدهام که برای رسیدن به موفقیت شکست مانع نیست بلکه تاخیر در رسیدن است وهر قدم تجربهای بزرگ است
« خواستن » مهمترین عامل پایداری و استقامت ا ست.
در این گذر علی رغم مخالفت اطرافیانم با اعتماد به نفس و تلاشی مضاعف توانمندیهای ارزشمندی را کسب کردم و تلاش نمودم با مدیریت نمودن مرزهای کار و زندگیم ، با رویکردی تازه دوباره شروع کنم.
به منظور عبور از چالشها و تنش های ایجاد شده از آموزش کمی کناره گرفتم و به صورت حاشیه ای آنرا دنبال کــردم و در سال ۸۵ با گسترش حوزه فعالیت شرکت توانستم در مناقصات پروژه های انفورماتیک به عنوان اولین مدیر عامل زن در شرکتهای انفورماتیک استان سیستان و بلوچستان حضور یابم . خیلی وقتها از برخوردهای نامناسب اجتماعی دلگیر شدم ، اما هرگز در راه رسیدن به اهدافم دچار تردید نگردیدم ، چرا که به ارزشهایم ایمان دارم و این اعتماد به نفس مرا استوار می دارد .
سعی کردم در اکثر پروژه ها باکارشناسان و تکنسینهای واحد فنی شرکت همراه شوم تا ضمن رفع مشکلات کاری با حضورم دلگرمشان سازم . بارها با حضور شبانه روزی در هنگام انجام پروژه های شبکه که اغلب میبایست در بازه های زمانی کوتاه اجرا شوند به پرسنل و کارفرمایان ثابت کردم که « علی رغم همه محدودیتها زنان میتوانند … » .
منبع: